Η ΝΕΑ ΜΑΖΙΚΗ ΦΥΓΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΝΕΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΚΥΜΑ- ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 70.000 ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Αν το Χαλέπι της Συρίας -προπύργιο των αντικαθεστωτικών ανταρτών που μάχονται ενάντια στο ISIS και στον Πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασάντ- ηττηθεί, οι εκτεταμένες συνέπειες δε θα επηρεάσουν μόνο την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και την ίδια την Ευρώπη....
Οι επιθέσεις που έχουν εξαπολύσει, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών, κυβερνητικά στρατεύματα εναντίον της πολιορκημένης συριακής πόλης του βορρά, έχουν ήδη προκαλέσει νέο μαζικό προσφυγικό κύμα,
αναγκάζοντας δεκάδες χιλιάδες κατοίκους και Σύριους από άλλες περιοχές
που είχαν βρει καταφύγιο στην πόλη, να την εγκαταλείψουν, ενώ παράλληλα έχουν «φέρει στα άκρα» τις σχέσεις μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας, της οποίας μαχητικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν ανηλεώς την πόλη, προκαλώντας το θάνατο εκατοντάδων αμάχων, σύμφωνα με καταγγελίες του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Μάλιστα, η κοινή αυτή στρατιωτική επιχείρηση των καθεστωτικών
στρατευμάτων σε άμεση συνεννόηση και συνεργασία με τη Ρωσία στο Χαλέπι, «τίναξαν στον αέρα», πριν λίγες ημέρες, τις ενδοσυριακές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στη Γενεύη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ,
αφού κατέστησαν στην πράξη μάταιες οποιεσδήποτε συνομιλίες σε
διπλωματικό μέτωπο, σύμφωνα με την συριακή αντιπολίτευση, καθώς «δεν
είναι δυνατό να αναζητείται πολιτική λύση σε μια κατάσταση που, κατά τη
διάρκεια των ειρηνευτικών συνομιλιών, εξελίσσεται στρατιωτικά».
Σύμφωνα με την πολιτική αναλύτρια της βρετανικής εφημερίδας “The Guardian” και πρώην διευθύντριας της γαλλικής εφημερίδας “Le Monde”, Natalie Nougayrède, μια ενδεχόμενη ήττα των αντικαθεστωτικών δυνάμεων, που ελέγχουν μερικώς την πόλη από το 2012, δε θα αφήσει καμία άλλη δύναμη επί συριακού εδάφους, παρά το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ και το τζιχαντιστικό Ισλαμικό Κράτος, (ISIS). «Και οποιαδήποτε ελπίδα για διευθέτηση μέσω ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με τη συμμετοχή της συριακής αντιπολίτευσης θα εξαφανιστεί. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, ότι οι βομβαρδισμοί στο Χαλέπι, την πόλη-σύμβολο της αντι-Άσαντ επανάστασης το 2011, ξεκίνησαν ταυτόχρονα με την προσπάθεια διεξαγωγής ειρηνευτικών συνομιλιών στη Γενεύη. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι συνομιλίες πολύ σύντομα άρχισαν να παραπαίουν. Η Ρωσική στρατιωτική κλιμάκωση, σε στήριξη του συριακού στρατού, είχε ως στόχο να σαμποτάρει κάθε πιθανότητα για τη συριακή αντιπολίτευση να έχει λόγο σχετικά με το μέλλον της χώρας και τέθηκε εξ ολοκλήρου σε αντίθεση με τη δεδηλωμένη δέσμευση της Μόσχας σε μια πολιτική διαδικασία για τον τερματισμό του πολέμου», δηλώνει σε σχετικό άρθρο της η Nougayrède.
Η έκβαση της πολιορκίας του Χαλέπι θα καθορίσει τη συνέχεια του πολέμου. Μια ήττα των συριακών δυνάμεων της αντιπολίτευσης θα ενδυναμώσει περαιτέρω το ISIS και θα ενδυναμώσει το «μύθο» ότι αποτελεί το μοναδικό υπερασπιστή των Σουνιτών μουσουλμάνων. Παράλληλα ανατρέπεται πλήρως η στρατηγική της Δύσης κατά του ISIS, η οποία, προκειμένου να αποφύγει να στείλει στρατεύματα να πολεμήσουν στο έδαφος της Συρίας, όπως παλιότερα σε Αφγανιστάν και Ιράκ, είχε βασισθεί στη στρατιωτική ενδυνάμωση των επίγειων δυνάμεων της συριακής αντιπολίτευσης, έτσι ώστε μια μέρα να καταφέρουν να εκδιώξουν τους φανατικούς ισλαμιστές του ISIS από από προπύργιο τους στην πόλη Ράκκα. Αν οι ίδιοι οι άνθρωποι, που προορίζονταν να φέρουν εις πέρας αυτή τη στρατιωτική επιχείρηση, πολιορκούνται και αποδεκατίζονται αυτές τις ημέρες στο Χαλέπι, σε ποιους θα στρέψει την προσοχή της η Δύση για να ολοκληρώσει το σχέδιο της; Θα χρειαστεί να αποστείλει σημαντικό αριθμό επίγειων στρατιωτικών δυνάμεων, ανοίγοντας ένα νέο κύκλο παρατεταμένης στρατιωτικής παρουσίας στη Μέση Ανατολή; Και ποια στάση θα τηρήσει η Ρωσία, η οποία παρότι ισχυριζόταν ότι πολεμούσε κατά του ISIS, στο Χαλέπι αποδεικνύει πλέον ότι πολεμά κατά των δυνάμεων εκείνων που στο παρελθόν είχαν επιφέρει σημαντικά πλήγματα κατά των τζιχαντιστών;
Εάν είχε ποτέ υπάρξει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με τους στόχους της Ρωσίας στη Συρία, τα γεγονότα γύρω από το Χαλέπι ξεκαθαρίζουν το τοπίο.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δείχνει να έχει αντιγράψει τη ρωσική στρατηγική στον πόλεμο της Τσετσενίας και την εφαρμόζει ανάλογα και στη Συρία. Πλήρεις στρατιωτικές επιθέσεις σε κατοικημένες περιοχές πόλεων, καταστρέφοντας τον εχθρό ή αναγκάζοντας τον να τις εγκαταλείψει. Ακριβώς όπως στο παρελθόν πολεμήθηκαν οι αντιπολιτευόμενες πλευρές που θα μπορούσαν να λάβουν μέρος ως συνομιλητές σε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Τσετσενία, έως την επικράτηση κάποιου ηγέτη που τυγχάνει ρωσικής έγκρισης, ανάλογα και στη Συρία δεν αναμένεται να υπάρξει οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με την αντιπολίτευση, παρά μόνο πόλεμος έως την επικράτηση του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Παράλληλα, η ρωσική στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία έχει φέρει το ΝΑΤΟ σε δύσκολη θέση, με ένα από τα μέλη του πλησίον της πρώτης γραμμής των μαχών. Οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία κινούνται στην κόψη του ξυραφιού για χρονικό διάστημα αρκετών μηνών. Μάλιστα, η Μόσχα έχει προειδοποιήσει ανοιχτά την Τουρκία κατά της αποστολής δυνάμεων στη βόρεια Συρία που θα υπερασπιστούν το Χαλέπι. Η στάση που θα επιλέξει να κρατήσει ο Ερντογάν αποτελεί πονοκέφαλο για τη Δύση.
(Προσοχή! Το βίντεο περιέχει σκληρές εικόνες)
Όλα αυτά τα γεγονότα εξελίσσονται σε μια εποχή που οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επιχειρούν να πείσουν την Άγκυρα να συνεργαστεί μαζί τους στην ανακοπή των προσφυγικών ροών από τη Μέση Ανατολή. Εάν η Τουρκία αναδειχθεί σε ταραχοποιό μέλος του ΝΑΤΟ σε σχέση με το Συριακό, η κρίση στο εσωτερικό εξυπηρετεί τα σχέδια της Ρωσίας.
Ομοίως, αν η Ευρώπη δεχθεί νέο προσφυγικό κύμα μετά την πτώση της πόλης Χαλέπι, και πάλι εξυπηρετούνται τα ρωσικά συμφέροντα, καθώς η προσφυγική κρίση έχει σπείρει βαθιά διχόνοια στην ήπειρο, την οποία εκμεταλλεύονται ακροδεξιά πολιτικά κόμματα, εκ των οποίων, κάποια από αυτά, αντιμετωπίζουν τη Μόσχα ως πολιτικό σύμμαχο.
Ταυτόχρονα, η προσφυγική κρίση έχει θέσει βασικά θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό πίεση, ελλοχεύει ο κίνδυνος του Brexit και μειώνεται διαρκώς η δημοτικότητα και πολιτική ισχύς της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ, αρχιτέκτονα των ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Για όλους τους ανωτέρω αναφερομένους λόγους και εκτιμήσεις, η πολιορκία στο Χαλέπι δεν αποτελεί απλά μία ακόμη μάχη στην πολεμική σκακιέρα της Συρίας, αλλά ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο που πρόκειται να ανοίξει ανάλογα με την έκβαση της πολιορκίας.
TheGuardian.com
Σύμφωνα με την πολιτική αναλύτρια της βρετανικής εφημερίδας “The Guardian” και πρώην διευθύντριας της γαλλικής εφημερίδας “Le Monde”, Natalie Nougayrède, μια ενδεχόμενη ήττα των αντικαθεστωτικών δυνάμεων, που ελέγχουν μερικώς την πόλη από το 2012, δε θα αφήσει καμία άλλη δύναμη επί συριακού εδάφους, παρά το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ και το τζιχαντιστικό Ισλαμικό Κράτος, (ISIS). «Και οποιαδήποτε ελπίδα για διευθέτηση μέσω ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με τη συμμετοχή της συριακής αντιπολίτευσης θα εξαφανιστεί. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, ότι οι βομβαρδισμοί στο Χαλέπι, την πόλη-σύμβολο της αντι-Άσαντ επανάστασης το 2011, ξεκίνησαν ταυτόχρονα με την προσπάθεια διεξαγωγής ειρηνευτικών συνομιλιών στη Γενεύη. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι συνομιλίες πολύ σύντομα άρχισαν να παραπαίουν. Η Ρωσική στρατιωτική κλιμάκωση, σε στήριξη του συριακού στρατού, είχε ως στόχο να σαμποτάρει κάθε πιθανότητα για τη συριακή αντιπολίτευση να έχει λόγο σχετικά με το μέλλον της χώρας και τέθηκε εξ ολοκλήρου σε αντίθεση με τη δεδηλωμένη δέσμευση της Μόσχας σε μια πολιτική διαδικασία για τον τερματισμό του πολέμου», δηλώνει σε σχετικό άρθρο της η Nougayrède.
Η έκβαση της πολιορκίας του Χαλέπι θα καθορίσει τη συνέχεια του πολέμου. Μια ήττα των συριακών δυνάμεων της αντιπολίτευσης θα ενδυναμώσει περαιτέρω το ISIS και θα ενδυναμώσει το «μύθο» ότι αποτελεί το μοναδικό υπερασπιστή των Σουνιτών μουσουλμάνων. Παράλληλα ανατρέπεται πλήρως η στρατηγική της Δύσης κατά του ISIS, η οποία, προκειμένου να αποφύγει να στείλει στρατεύματα να πολεμήσουν στο έδαφος της Συρίας, όπως παλιότερα σε Αφγανιστάν και Ιράκ, είχε βασισθεί στη στρατιωτική ενδυνάμωση των επίγειων δυνάμεων της συριακής αντιπολίτευσης, έτσι ώστε μια μέρα να καταφέρουν να εκδιώξουν τους φανατικούς ισλαμιστές του ISIS από από προπύργιο τους στην πόλη Ράκκα. Αν οι ίδιοι οι άνθρωποι, που προορίζονταν να φέρουν εις πέρας αυτή τη στρατιωτική επιχείρηση, πολιορκούνται και αποδεκατίζονται αυτές τις ημέρες στο Χαλέπι, σε ποιους θα στρέψει την προσοχή της η Δύση για να ολοκληρώσει το σχέδιο της; Θα χρειαστεί να αποστείλει σημαντικό αριθμό επίγειων στρατιωτικών δυνάμεων, ανοίγοντας ένα νέο κύκλο παρατεταμένης στρατιωτικής παρουσίας στη Μέση Ανατολή; Και ποια στάση θα τηρήσει η Ρωσία, η οποία παρότι ισχυριζόταν ότι πολεμούσε κατά του ISIS, στο Χαλέπι αποδεικνύει πλέον ότι πολεμά κατά των δυνάμεων εκείνων που στο παρελθόν είχαν επιφέρει σημαντικά πλήγματα κατά των τζιχαντιστών;
Εάν είχε ποτέ υπάρξει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με τους στόχους της Ρωσίας στη Συρία, τα γεγονότα γύρω από το Χαλέπι ξεκαθαρίζουν το τοπίο.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δείχνει να έχει αντιγράψει τη ρωσική στρατηγική στον πόλεμο της Τσετσενίας και την εφαρμόζει ανάλογα και στη Συρία. Πλήρεις στρατιωτικές επιθέσεις σε κατοικημένες περιοχές πόλεων, καταστρέφοντας τον εχθρό ή αναγκάζοντας τον να τις εγκαταλείψει. Ακριβώς όπως στο παρελθόν πολεμήθηκαν οι αντιπολιτευόμενες πλευρές που θα μπορούσαν να λάβουν μέρος ως συνομιλητές σε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Τσετσενία, έως την επικράτηση κάποιου ηγέτη που τυγχάνει ρωσικής έγκρισης, ανάλογα και στη Συρία δεν αναμένεται να υπάρξει οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με την αντιπολίτευση, παρά μόνο πόλεμος έως την επικράτηση του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Παράλληλα, η ρωσική στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία έχει φέρει το ΝΑΤΟ σε δύσκολη θέση, με ένα από τα μέλη του πλησίον της πρώτης γραμμής των μαχών. Οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία κινούνται στην κόψη του ξυραφιού για χρονικό διάστημα αρκετών μηνών. Μάλιστα, η Μόσχα έχει προειδοποιήσει ανοιχτά την Τουρκία κατά της αποστολής δυνάμεων στη βόρεια Συρία που θα υπερασπιστούν το Χαλέπι. Η στάση που θα επιλέξει να κρατήσει ο Ερντογάν αποτελεί πονοκέφαλο για τη Δύση.
(Προσοχή! Το βίντεο περιέχει σκληρές εικόνες)
Όλα αυτά τα γεγονότα εξελίσσονται σε μια εποχή που οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επιχειρούν να πείσουν την Άγκυρα να συνεργαστεί μαζί τους στην ανακοπή των προσφυγικών ροών από τη Μέση Ανατολή. Εάν η Τουρκία αναδειχθεί σε ταραχοποιό μέλος του ΝΑΤΟ σε σχέση με το Συριακό, η κρίση στο εσωτερικό εξυπηρετεί τα σχέδια της Ρωσίας.
Ομοίως, αν η Ευρώπη δεχθεί νέο προσφυγικό κύμα μετά την πτώση της πόλης Χαλέπι, και πάλι εξυπηρετούνται τα ρωσικά συμφέροντα, καθώς η προσφυγική κρίση έχει σπείρει βαθιά διχόνοια στην ήπειρο, την οποία εκμεταλλεύονται ακροδεξιά πολιτικά κόμματα, εκ των οποίων, κάποια από αυτά, αντιμετωπίζουν τη Μόσχα ως πολιτικό σύμμαχο.
Ταυτόχρονα, η προσφυγική κρίση έχει θέσει βασικά θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό πίεση, ελλοχεύει ο κίνδυνος του Brexit και μειώνεται διαρκώς η δημοτικότητα και πολιτική ισχύς της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ, αρχιτέκτονα των ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Για όλους τους ανωτέρω αναφερομένους λόγους και εκτιμήσεις, η πολιορκία στο Χαλέπι δεν αποτελεί απλά μία ακόμη μάχη στην πολεμική σκακιέρα της Συρίας, αλλά ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο που πρόκειται να ανοίξει ανάλογα με την έκβαση της πολιορκίας.
TheGuardian.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου