Τζένη Μπαλατσινού: «Δεν είχαν καταλάβει τη σοβαρότητα της υγείας του Πέτρου!»

Η Τζένη Μπαλατσινού, μετά από πολύ καιρό, ανοίγει την καρδιά της και μιλά για όλα όσα έχουν συμβεί στην οικογένειά της. Το λουκέτο στον εκδοτικό οίκο του Πέτρου Κωστόπουλου, οι δύσκολες οικονομικές στιγμές, καθώς και τα προβλήματα υγείας του παρουσιαστή, οδήγησαν σε μία πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση. Μιλώντας στο Thema People, η Τζένη Μπαλατσινού δήλωσε: «Ήταν και συνεχίζει να είναι μια πολύ δύσκολη περίοδος για εμάς. Ενός κακού μύρια έπονται. Το πρόβλημα υγείας του Πέτρου ήταν και είναι το πιο δύσκολο. Στην αρχή δεν είχα καταλάβει τη σοβαρότητα της αρρώστιας. Ειδικά τον πρώτο καιρό που ήρθε το τσουνάμι των προβλημάτων και ο Πέτρος κράσαρε, νόμιζα ότι με εγκαταλείπει. Είχα την αίσθηση ότι τώρα στα δύσκολα φεύγει και με αφήνει μόνη μου με έναν κυκεώνα προβλημάτων. Θύμωσα πολύ μαζί του και αισθάνθηκα πιο μόνη μου από ποτέ», δήλωσε.

Συνέχισε εξηγώντας πώς πήρε την κατάσταση στα χέρια της: «Μια μέρα, έπειτα από ένα περιστατικό, φοβήθηκα πολύ και εκεί συνειδητοποιήσαμε ότι όντως υπάρχει πρόβλημα υγείας… Πήγαμε σε γιατρούς, μάθαμε, ρωτήσαμε και άρχισε τη φαρμακευτική αγωγή, η οποία αργεί να επιδράσει κιόλας… Μέσα σε όλα, έπρεπε να κατανοήσω και το ανισοζύγιο των χημικών ενώσεων. Το πρωί ξύπναγε με κλάματα και το βράδυ ήταν καλύτερα. Πέραν της αρρώστιας, πέραν των οικονομικών θεμάτων, πέραν του χρόνου που έτρεχε εναντίον μας, έπρεπε επιπλέον να προστατέψω τα παιδιά μου από όλη αυτή την… καλή δημοσιότητα. Ήμουν τυχερή γιατί με βοήθησε πολύ ένας άνθρωπος. Μου είπε την πιο σωστή κουβέντα στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου: ‘Μην ψάχνεις για λύση τώρα, είσαι σε καράβι που βυθίζεται. Ψάξε για ένα βράχο να πάρεις μια ανάσα’. Εκεί κατάλαβα ότι έπρεπε να ιεραρχήσω τη σημαντικότητα των πραγμάτων, γιατί στον πανικό είναι όλα σημαντικά και δεν μπορείς να τα διαχωρίσεις».
Η Τζένη Μπαλατσινού δήλωσε ακόμα ότι η κρίση δεν έχει περάσει: «Δεν έχουμε βγει ακόμα από τίποτα, τα προβλήματα είναι εκεί, καθημερινά. Απλώς αυτή τη στιγμή υπάρχει και μια πλευρά δημιουργίας και κάπου η ζυγαριά ισορροπεί. Προσπαθούμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας».