Μ. Συνατσάκη: Δείτε τη δίδυμη αδερφή της!

Οι αδερφές Συνατσάκη μπορεί να μη μοιάζουν και τόσο πολύ, αλλά οι ομοιότητες και οι διαφορές στο παζλ της προσωπικότητάς τους επιφυλάσσουν ευχάριστες εκπλήξεις, καθώς στα πρώτα πέντε λεπτά καταλαβαίνει κανείς ότι η παρουσιάστρια της οικογένειας είναι πιο χαμηλών τόνων και πιο «φιλήσυχος» άνθρωπος από την εκφραστική και «ατακαδόρισα» τραπεζική υπάλληλο.

Υπάρχει, τελικά, καρμική σχέση ανάμεσα στα δίδυμα;

ΜΑΙΡΗ ΣΥΝΑΤΣΑΚΗ: Όταν δω την Αλίκη να κλαίει, κλαίω κι εγώ, ακόμη κι αν δεν ξέρω τι της συμβαίνει. Μέχρι και στο τηλέφωνο, στο πρώτο κόμπιασμα που θα ακούσω από εκείνη, θα με πιάσουν τα κλάματα.

ΑΛΙΚΗ ΣΥΝΑΤΣΑΚΗ: Δεν θα ξεχάσω, στο εξοχικό μας στη Σαρωνίδα, όταν πέθανε η Λαίδη Νταϊάνα, ενώ δεν με ένοιαζε, η Μαίρη έκλαιγε με μαύρο δάκρυ και ταυτόχρονα κι εγώ. Της έλεγα, λοιπόν, «Σταμάτα. Γιατί να το περνάμε και οι δύο μαζί;».

Μ. Σ.: Με τον πατέρα μας, όμως, συμβαίνει κάτι μεταφυσικό. Έχει τύχει να μας πάρει τηλέφωνο, δευτερόλεπτα πριν συμβεί κάτι κρίσιμο: ένα τρακάρισμα, μια μικροκλοπή. Και η ερώτησή του, κατευθείαν: «Τι έγινε;». Είναι τόσο ιδιαίτερο που από το πρώτο δευτερόλεπτο της ύπαρξής σου, είσαι μαζί με έναν άλλο άνθρωπο. Αυτό το «μαζί» σε ορίζει και με έναν τρόπο, ναι, τελικά είναι μεταφυσικό.

Πώς σας μεγάλωσαν οι γονείς σας;

Μ. Σ.: Απαγορευόταν να φοράμε τα ίδια ρούχα! Έγιναν γονείς στα 26 τους και μέχρι τελευταία στιγμή δεν ήξεραν ότι περίμεναν δίδυμα. Το έμαθαν επτά ημέρες πριν γεννηθούμε. Η μαμά είχε τεράστια κοιλιά, ενώ πριν από 28 χρόνια δεν ήταν εξελιγμένα τα υπερηχογραφήματα. Την πείραζαν λέγοντάς της: «Θα μου κρατήσεις και μένα ένα κανελί με βούλες;».

Α. Σ.: Συντονιζόταν οι καρδιές μας και ο γιατρός άκουγε μόνο δύο: τη δική μας και της μητέρας μας. Επτά ημέρες πριν γεννηθούμε άκουσε τελικά τις καρδιές μας και έπιασε τρία πόδια. Την έστειλε για ακτινογραφία. Και έτσι είδαν ότι ήμαστε δύο.

Μένετε μόνες;

Α. Σ.: Μένουμε μόνες από τα 18 μας. Όταν χώρισαν οι γονείς μας, ήμασταν στο τέλος του λυκείου. Επειδή το σπίτι ήταν δικό μας, μας άφησαν να μείνουμε εκεί και βρήκαν ο καθένας ένα μικρότερο σπίτι για τον εαυτό του.

Μ. Σ.: Ήταν γενναιόδωρη η πράξη τους και μας βοήθησε πολύ στη ζωή μας. Είχαμε όμως τη στήριξη των γονιών μας και της γιαγιάς που έμενε από επάνω. Δεν πήραμε όλη την ευθύνη των πραγμάτων επάνω μας. Ήμασταν προστατευμένες, μέσα στο περιβάλλον όπου μεγαλώσαμε.

Το διαζύγιο των γονιών σας, όταν ήσασταν 18 ετών, τι επίπτωση είχε σε εσάς;

Μ. Σ.: Στην αρχή, το πήρα πιο ψύχραιμα από ό,τι θα ήταν υγιές. Το εκλογίκευσα. Είχα μια μικρή καθυστέρηση στην αντίδρασή μου. Πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια για να νιώσω περίεργα και στενάχωρα. Η Αλίκη είχε πιο άμεση αντίδραση.

Α. Σ.: Όχι πολύ άμεση. Άργησα κι εγώ έξι μήνες ή ένα χρόνο. Το γεγονός ότι ήμασταν 18 χρονών, μπορεί να μας γλίτωσε από παιδικά τραύματα. Από κει και πέρα, θεωρώ ότι ήταν πολύ σημαντική η αντίδραση αυτών των δύο ανθρώπων και πώς το «έφτιαξαν» όλο αυτό γύρω από εμάς.

Μ. Σ.: Δεν είχαμε τα δράματα που ακούς σε άλλους χωρισμούς. Ήταν διακριτικοί οι γονείς μας και δεν τσακώθηκαν ποτέ μέσα στο σπίτι. Ενεργειακά, μπορεί να πιάνεις κάτι στον αέρα, δεν είδαμε ποτέ όμως τραυματικές εικόνες, με μίση και κακίες.

Α. Σ.: Συν τοις άλλοις, μόλις κι εκείνοι συνήλθαν και ανέκαμψαν, καταλάβαμε ότι τελικά ήταν σωστή επιλογή. Στα γενέθλιά μας, ειδικά, μαζευόμαστε όλοι μαζί και γίνεται χαμός.

Πηγή: "ΟΚ!"